Voeding en gezondheid

ROTTERDAM - Dat voeding de gezondheid van je ogen ten goede komt was al langer bekend. Nu blijkt dat mensen die veel vitamine A en B1 nuttigen minder risico lopen op het krijgen van de oogziekte glaucoom. Dit is de belangrijkste oorzaak van onherstelbare blindheid.

 

Vitamine A en B1 voorkomen glaucoom

ROTTERDAM - Dat voeding de gezondheid van je ogen ten goede komt was al langer bekend. Nu blijkt dat mensen die veel vitamine A en B1 nuttigen minder risico lopen op het krijgen van de oogziekte glaucoom. Dit is de belangrijkste oorzaak van onherstelbare blindheid. Mensen die via hun voeding teveel magnesium binnenkrijgen hebben juist meer kans om glaucoom te ontwikkelen. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Wishal Ramdas aan het Erasmus MC. Naar schatting lijden wereldwijd ruim 60 miljoen mensen aan glaucoom. Doordat mensen steeds ouder worden neemt dit aantal verder toe.

Voedingsmiddelen met veel vitamine A zijn lever, vis en melkproducten. Vitamine B1 zit in hoge mate in graanproducten. Hoe het komt dat voeding invloed heeft op de ziekte is nog niet precies bekend. Magnesiumrijke voedingsmiddelen zoals sojabonen, schelpdieren en garnalen vergroten de kans om glaucoom te krijgen.

 

Oogdruk

"Bij glaucoom is er vaak sprake van een te hoge oogdruk en/of beperkte doorbloeding van de oogzenuw waardoor schade aan de zenuwvezels ontstaat.", legt Ramdas uit. "Mogelijk heeft magnesium invloed op de bloedvoorziening van de oogzenuw. Van de vitamines is in diermodellen al aangetoond dat ze een beschermend effect op de oogzenuw kunnen hebben."

 

BMI

Opvallend is dat vrouwen met overgewicht vaak wel een hogere oogdruk hebben, maar toch geen glaucoom ontwikkelen. Elke extra punt op het BMI geeft zeven procent minder kans op het ontwikkelen van glaucoom. Bij mannen bestaat er geen verband tussen BMI en glaucoom. Volgens Ramdas lijkt de oogdruk bij vrouwen met overgewicht hoger dan die in werkelijkheid is. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de methode die oogartsen gebruiken om de oogdruk te meten.

Voor het onderzoek is gebruik gemaakt van gegevens uit de bevolkingsstudie ERGO. Ook is samengewerkt met verschillende internationale onderzoeksgroepen. Duizenden deelnemers kregen een uitgebreid onderzoek, waaronder een oogheelkundig onderzoek.

 

Mensen die via hun voeding teveel magnesium binnenkrijgen hebben juist meer kans om glaucoom te ontwikkelen. Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Wishal Ramdas aan het Erasmus MC. Naar schatting lijden wereldwijd ruim 60 miljoen mensen aan glaucoom. Doordat mensen steeds ouder worden neemt dit aantal verder toe.

Voedingsmiddelen met veel vitamine A zijn lever, vis en melkproducten. Vitamine B1 zit in hoge mate in graanproducten. Hoe het komt dat voeding invloed heeft op de ziekte is nog niet precies bekend. Magnesiumrijke voedingsmiddelen zoals sojabonen, schelpdieren en garnalen vergroten de kans om glaucoom te krijgen.

 

Oogdruk

"Bij glaucoom is er vaak sprake van een te hoge oogdruk en/of beperkte doorbloeding van de oogzenuw waardoor schade aan de zenuwvezels ontstaat.", legt Ramdas uit. "Mogelijk heeft magnesium invloed op de bloedvoorziening van de oogzenuw. Van de vitamines is in diermodellen al aangetoond dat ze een beschermend effect op de oogzenuw kunnen hebben."

 

BMI

Opvallend is dat vrouwen met overgewicht vaak wel een hogere oogdruk hebben, maar toch geen glaucoom ontwikkelen. Elke extra punt op het BMI geeft zeven procent minder kans op het ontwikkelen van glaucoom. Bij mannen bestaat er geen verband tussen BMI en glaucoom. Volgens Ramdas lijkt de oogdruk bij vrouwen met overgewicht hoger dan die in werkelijkheid is. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de methode die oogartsen gebruiken om de oogdruk te meten.

Voor het onderzoek is gebruik gemaakt van gegevens uit de bevolkingsstudie ERGO. Ook is samengewerkt met verschillende internationale onderzoeksgroepen. Duizenden deelnemers kregen een uitgebreid onderzoek, waaronder een oogheelkundig onderzoek.

Het dieet van onze voorouders bestond uit noten, zaden, eetbare wortel- en bladgroenten, wilde dieren, vis, schaaldieren, fruit (bessen) en bonen. Veel eiwitten, vitamines, mineralen en complexe koolhydraten, weinig verzadigde vetten en evenveel omega-6 als omega-3 vetzuren.

Na de landbouw revolutie bestond het dieet veel meer uit granen en minder uit fruit en groenten. Dus minder vitamines en mineralen, meer omega-6 dan omega-3.
Na de industriële revolutie worden er nieuwe bewaar- en productie methoden geïntroduceerd, waardoor producten goedkoop over lange afstanden kunnen worden vervoerd. Er is een stijging te zien in het gebruik van plantaardige oliën, geraffineerd zetmeel en suiker. Ook de consumptie van vlees stijgt. Door onder andere het gebruik van witte bloem daalt de inname van vitamines, magnesium en zink. Door de verandering van bewaar- en productiemethodes en de verhoogde consumptie van veel vlees heeft een stijging van de inname van omega-6 ten koste van de inname van omega-3 tot gevolg.

Door verdere uitbreiding van de internationale voedselhandel, worden synthetische vitamines ontdekt, almede de additieven. Dit om voedsel goedkoper te produceren en langer houdbaar te maken. De inname van bewerkte voeding neemt toe. Dit geeft een hogere inname van meer verzadigde (trans) vetten , zout en suiker, additieven en minder vitamine en mineralen Door daling van de consumptie van vette vis is de balans tussen omega-3 en omega-6 nog verder verstoord.

 

Bovenstaand overzicht geeft aan, dat de veranderingen van onze leefomstandigheden ook rigoureuze gevolgen heeft gehad voor onze voedingsgewoonte.

 

Voeding en gedrag http://t.co/zz1nDxGS...

Hart- en vaatziekten zijn een van de meest voorkomende oorzaken van sterfte in de Westerse landen. Promovenda Annelieke Roest toont aan dat angst de kans op het ontwikkelen van coronaire hartziekten (veroorzaakt door vernauwingen in de kransslagaders) verhoogd en de kans op overlijden aan een hartinfarct vergroot. Het verband staat los van andere, traditionele risicofactoren voor hart- en vaatziekten en depressie. Zij promoveert vandaag op haar onderzoek aan de Tilburg University.

 

In Nederland veroorzaken hartziekten ongeveer een derde van de sterfgevallen per jaar. Eerder onderzoek heeft uitgewezen dat er een relatie bestaat tussen psychologische factoren zoals stress en depressie en de ontwikkeling van hartziekten. Roest bekeek twintig wetenschappelijke studies waarin 250.000 mensen gemiddeld 11 jaar werden gevolgd.

 

Uit deze studies samen bleek dat mensen die angstig waren bij de start van het onderzoek, ruim een kwart hoger risico hadden op het ontwikkelen van een hartaandoening in vergelijking met niet angstige mensen. Ook werd bij angstige mensen een verhoogd risico van bijna 50% gevonden op overlijden aan hart- en vaatziekten.

 

Daarnaast vond Roest dat in twaalf studies van in totaal 5750 patiënten met een hartinfarct, de patiënten die zeer angstig waren een 36% verhoogd risico hadden op het krijgen van een nieuw infarct of te komen te overlijden.

Ook liet ze in een andere studie met Nederlandse hartinfarctpatiënten zien dat patiënten die een gegeneraliseerde angststoornis hadden, een bijna twee keer verhoogd risico hadden om opnieuw in het ziekenhuis opgenomen te worden vanwege een hartziekte, of te overlijden.

 

Deze studies laten zien dat er een duidelijk verband bestaat tussen angst en het ontwikkelen van hartziekten in het algemeen, het voorkomen van hart- en vaatziekten en sterfte bij hartpatiënten.

BAARN - Middenoorontstekingen komen vaak voor bij jonge kinderen, Kauwgom kauwen die de zoetstof xylitol bevat, kan helpen.

 

Dit meldt de University of Toronto na analyse van drie Finse onderzoeken.

Uit hun analyse bleek dat gezonde kinderen die xylitol binnen krijgen via kauwgom, pastilles of siroop 25 procent minder kans hebben op een middenoorontsteking.

 

Xylitol zit als suikervervanger in allerlei light producten. Het is bekend dat xylitol bacteriën tegengaat. Sommige tandartsen adviseren dan ook kauwgom met xylitol te kauwen om gaatjes te voorkomen.

Veel middenoorontstekingen ontstaan door een ophoping van bacteriën in de buis van Eustachius. Mogelijk bestrijdt xylitol ook de bacteriën die daar groeien.

 

Nader onderzoek

"Deze onderzoeken zijn alle drie afkomstig van dezelfde onderzoeksgroep in Finland. Er is bewijs dat xylitol een beschermend effect heeft. Maar het is nog te vroeg om xylitol aan te bevelen ter voorkoming van oorontstekingen. Daarvoor is nader onderzoek nodig.", aldus onderzoeker Amir Azarpazhooh.

Sommige mensen denken dat amandelen dikmakers zijn. Gelukkig is dat niet het geval, maar je moet ze natuurlijk niet teveel eten. Er wordt gezegd dat een amandel de meest voedzame van alle noten is.

Nederland eet het liefst een broodje kaas bij het ontbijt en de lunch. Het lijkt een gezonde keuze, maar kaas bevat een behoorlijke hoeveelheid vet en zout. Wat zijn de voor- en nadelen van kaas?

 

Kaas: vette hap of bron van calcium?

Nederland eet het liefst een broodje kaas bij het ontbijt en de lunch. Het lijkt een gezonde keuze, maar kaas bevat een behoorlijke hoeveelheid vet en zout. Wat zijn de voor- en nadelen van kaas?

 

Vet en zout

In kaas zit veel verzadigd vet. Dit type vet verhoogt het 'slechte' cholesterol LDL. Dit cholesterol blijft aan je vaatwanden plakken en vergroot daarmee het risico op hart- en vaatziekten.

Ook bevat kaas veel zout. Zout is niet ongezond, maar je krijgt makkelijk teveel binnen. Mensen die er gevoelig voor zijn, krijgen bij het eten van zout een hogere bloeddruk. Zout wordt in je lichaam door je nieren gefilterd. Als je erg vaak zout eet, worden de nieren te veel belast en dat is niet goed voor je hart.

Kaas wordt wel eens gebruikt als vleesvervanger, omdat er in beide producten eiwit zit. Het nadeel is dat kaas nauwelijks ijzer bevat, waardoor het geen volwaardige vervanger van vlees is.

 

Vetgehalte

Hoe vet een kaassoort is, kun je zien aan aanduidingen als 20+, 30+ en 48+. Deze getallen zeggen iets over het percentage vet van de zogenaamde droge stof, dus de kaas waar al het vocht uitgehaald is. Het vochtpercentage van kaas kan namelijk schommelen, omdat de kaas tijdens het bewaren vocht verliest. De droge stof blijft constant.

Een 30+ kaas bestaat dus niet voor 30% uit vet. Stel dat deze kaas voor 40% uit vocht en voor 60% uit droge stof bestaat, dan bevat 100 gram kaas 40 gram vocht en 60 gram droge stof. Er zit 30% vet in de droge stof, dus 30% van 60 gram = 18 gram vet per 100 gram kaas.

Het Voedingscentrum adviseert volwassen om niet meer dan anderhalve plak kaas (30 gram) per dag te eten. Eet bij voorkeur 20+ of 30+ kaas, want daar zit minder vet in dan in de volvette varianten.

Kaas bevat veel calcium. Dit mineraal heb je nodig voor de opbouw en het onderhoud van je botten en gebit. Het helpt tegen osteoporose(botontkalking) en is nodig voor een goede werking van de zenuwen en spieren, de bloedstolling en het transport van andere mineralen in het lichaam.

 

Vitamines en eiwit

In kaas zit ook veel vitamine A en D. Vitamine A is goed voor de huid, ogen, de groei en de weerstand. Vitamine D heb je nodig om calcium in het lichaam te kunnen opnemen. Het lichaam kan vitamine D onder invloed van zonlicht in de huid zelf aanmaken, maar het zit ook in volvette kaas.

Daarnaast bevat kaas eiwit, wat (essentiele) aminozuren levert. Aminozuren zijn bouwstenen voor het eiwit in lichaamscellen. Bovendien verzadigt eiwit goed. Als je veel eiwit eet, heb je daarna minder snel weer honger.

 

Vet en zout

In kaas zit veel verzadigd vet. Dit type vet verhoogt het 'slechte' cholesterol LDL. Dit cholesterol blijft aan je vaatwanden plakken en vergroot daarmee het risico op hart- en vaatziekten.

Ook bevat kaas veel zout. Zout is niet ongezond, maar je krijgt makkelijk teveel binnen. Mensen die er gevoelig voor zijn, krijgen bij het eten van zout een hogere bloeddruk. Zout wordt in je lichaam door je nieren gefilterd. Als je erg vaak zout eet, worden de nieren te veel belast en dat is niet goed voor je hart.

Kaas wordt wel eens gebruikt als vleesvervanger, omdat er in beide producten eiwit zit. Het nadeel is dat kaas nauwelijks ijzer bevat, waardoor het geen volwaardige vervanger van vlees is.

Wat is het verschil tussen visolie en krillolie?

Visolie en krillolie zijn twee verschillende oliën die beide rijk zijn aan de omega-3 vetzuren EPA en DHA. Supplementen met visolie en krillolie zijn bij dezelfde indicaties inzetbaar, maar juist de vorm waarin de omega-3 vetzuren in de olie voorkomen maakt het verschil.

 

Omega-3 vetzuren

Zowel krillolie als visolie bevatten de belangrijke omega-3 vetzuren. Onder de omega-3 vetzuren vallen onder andere EPA(eicosapentaeenzuur), DHA (docosahexaeenzuur) en ALA (alfalinoleenzuur). ALA is het uitgangsmolecuul van omega-3: ALA wordt omgezet in EPA en dit wordt weer verder omgezet in DHA. ALA komt met name voor in plantaardige oliën, zoals lijnzaadolie en sojaolie. Andere bronnen van ALA zijn vlees, brood, linzen, sojabonen en groene bladgroenten. EPA en DHA komen van nature met name voor in vette vis. De mens is maar beperkt in staat om vanuit ALA, EPA en DHA te maken en dat is de reden waarom de laatste jaren het eten van vis, of het slikken van visoliecapsules, zoveel aandacht heeft gekregen.

 

Visolie

Visolie wordt gewonnen uit vette vis, met name zalm en sardientjes. Om de vetzuren niet te beschadigen wordt de olie onder lage temperaturen en onder hoge druk gewonnen. Vaak wordt er vitamine Eaan de visolie toegevoegd om oxidatie van de vetzuren in de capsule tegen te gaan.

 

Krillolie

Krillolie wordt gewonnen uit krill, dit zijn half-doorzichtige, garnaalachtige zeediertjes die behoren tot het dierlijk plankton. Krill voedt zich met plankton en omega-3 rijke algen. In algen zitten de omega-3 vetzuren in de vorm van ALA. Krill zet ALA om in EPA en DHA. Vissen eten krill en worden op die manier rijk aan EPA en DHA. Het is dus vanwege krill, dat vis zo gezond is voor de mens.

 

Krill

Van krillolie weten we precies waar het vandaan komt en dat geen sprake is van overbevissing. De visserij op krill vindt plaats in de schone Antarctische wateren, en staat onder volledige controle van de Commision for the Conservation of the Antarctic Marine Living Resources (CCAMLR). De visserij op krill is duurzaam en ecologisch verantwoord, waarbij gebruik wordt gemaakt van een nieuw ontwikkelde, gepatenteerde vangstmethode die geen onnodige bijvangst oplevert. Doordat krill laag in de voedselketen staat is de olie van nature arm aan zware metalen, PCB's en andere verontreiniging.

 

Verschil krillolie en visolie

Krillolie bevat de omega-3-vetzuren EPA en DHA in een andere vorm dan visolie: in visolie komen de vetzuren voor in de triglyceridenvorm en in krillolie in de fosfolipidenvorm. Fosfolipiden vormen de bakstenen en cement waarmee iedere celwand van elk levend dierlijk organisme is opgebouwd. Onze darmen en onze hersenen zijn opgebouwd met celwanden die bestaan uit fosfolipiden. Elk stofje dat is gebonden aan deze fosfolipiden kan sneller en efficiënter de celwand passeren, daar waar het nodig is. De fosfolipidenvorm in krill komt overeen met onze lichaamseigen vorm. Dit is zeer belangrijk voor de bouw, functie en bescherming van onze celmembranen in het algemeen en onze zenuw- en hersencellen in het bijzonder.

Krillolie bezit krachtige antioxidatieve eigenschappen, mede door de grote biologische beschikbaarheid van de aan fosfolipiden gebonden antioxidanten. De belangrijke antioxidanten zijn vitamine E, bètacaroteen de carotenoïden canthaxanthine en astaxanthine (deze laatste is de stof die krilloliecapsules donker kleurt).

 

Wanneer krillolie?

In principe kan krillolie worden ingezet bij alle indicaties waar visolie wordt ingezet. Krillolie kan dus worden ingezet bij PMS (premenstrueel syndroom) en alle chronische inflammatoire aandoeningen kenmerkend voor beschavingsziekten zoals het metabool syndroom, diabetes-type-2, hart- en vaatziekten, osteoartritis en reuma. Gezien het hoge gehalte aan belangrijke fosfolipiden zou krillolie bijzonder geschikt kunnen zijn wanneer de behandeling zich richt op neurologische en mentale functies, denk bijvoorbeeld aan concentratieproblemen, stress en burn-out.

Visolie en krillolie zijn twee verschillende oliën die beide rijk zijn aan de omega-3 vetzuren EPA en DHA. Supplementen met visolie en krillolie zijn bij dezelfde indicaties inzetbaar, maar juist de vorm waarin de omega-3 vetzuren in de olie voorkomen maakt het verschil.

 

Omega-3 vetzuren

Zowel krillolie als visolie bevatten de belangrijke omega-3 vetzuren. Onder de omega-3 vetzuren vallen onder andere EPA(eicosapentaeenzuur), DHA (docosahexaeenzuur) en ALA (alfalinoleenzuur). ALA is het uitgangsmolecuul van omega-3: ALA wordt omgezet in EPA en dit wordt weer verder omgezet in DHA. ALA komt met name voor in plantaardige oliën, zoals lijnzaadolie en sojaolie. Andere bronnen van ALA zijn vlees, brood, linzen, sojabonen en groene bladgroenten. EPA en DHA komen van nature met name voor in vette vis. De mens is maar beperkt in staat om vanuit ALA, EPA en DHA te maken en dat is de reden waarom de laatste jaren het eten van vis, of het slikken van visoliecapsules, zoveel aandacht heeft gekregen.

 

Visolie

Visolie wordt gewonnen uit vette vis, met name zalm en sardientjes. Om de vetzuren niet te beschadigen wordt de olie onder lage temperaturen en onder hoge druk gewonnen. Vaak wordt er vitamine Eaan de visolie toegevoegd om oxidatie van de vetzuren in de capsule tegen te gaan.

 

Krillolie

Krillolie wordt gewonnen uit krill, dit zijn half-doorzichtige, garnaalachtige zeediertjes die behoren tot het dierlijk plankton. Krill voedt zich met plankton en omega-3 rijke algen. In algen zitten de omega-3 vetzuren in de vorm van ALA. Krill zet ALA om in EPA en DHA. Vissen eten krill en worden op die manier rijk aan EPA en DHA. Het is dus vanwege krill, dat vis zo gezond is voor de mens.

 

Krill

Van krillolie weten we precies waar het vandaan komt en dat geen sprake is van overbevissing. De visserij op krill vindt plaats in de schone Antarctische wateren, en staat onder volledige controle van de Commision for the Conservation of the Antarctic Marine Living Resources (CCAMLR). De visserij op krill is duurzaam en ecologisch verantwoord, waarbij gebruik wordt gemaakt van een nieuw ontwikkelde, gepatenteerde vangstmethode die geen onnodige bijvangst oplevert. Doordat krill laag in de voedselketen staat is de olie van nature arm aan zware metalen, PCB's en andere verontreiniging.

 

Verschil krillolie en visolie

Krillolie bevat de omega-3-vetzuren EPA en DHA in een andere vorm dan visolie: in visolie komen de vetzuren voor in de triglyceridenvorm en in krillolie in de fosfolipidenvorm. Fosfolipiden vormen de bakstenen en cement waarmee iedere celwand van elk levend dierlijk organisme is opgebouwd. Onze darmen en onze hersenen zijn opgebouwd met celwanden die bestaan uit fosfolipiden. Elk stofje dat is gebonden aan deze fosfolipiden kan sneller en efficiënter de celwand passeren, daar waar het nodig is. De fosfolipidenvorm in krill komt overeen met onze lichaamseigen vorm. Dit is zeer belangrijk voor de bouw, functie en bescherming van onze celmembranen in het algemeen en onze zenuw- en hersencellen in het bijzonder.

Krillolie bezit krachtige antioxidatieve eigenschappen, mede door de grote biologische beschikbaarheid van de aan fosfolipiden gebonden antioxidanten. De belangrijke antioxidanten zijn vitamine E, bètacaroteen de carotenoïden canthaxanthine en astaxanthine (deze laatste is de stof die krilloliecapsules donker kleurt).

 

Wanneer krillolie?

In principe kan krillolie worden ingezet bij alle indicaties waar visolie wordt ingezet. Krillolie kan dus worden ingezet bij PMS (premenstrueel syndroom) en alle chronische inflammatoire aandoeningen kenmerkend voor beschavingsziekten zoals het metabool syndroom, diabetes-type-2, hart- en vaatziekten, osteoartritis en reuma. Gezien het hoge gehalte aan belangrijke fosfolipiden zou krillolie bijzonder geschikt kunnen zijn wanneer de behandeling zich richt op neurologische en mentale functies, denk bijvoorbeeld aan concentratieproblemen, stress en burn-out.

Zeewier, die groene slierten die je in zee vindt, wordt de nieuwe eettrend 2011. De zeegroentie is lekker en gezond, aldus kenners. Hoe maak je de lekkerste gerechten met deze 'groente uit de zee'?

 

Er zijn honderden soorten zeewier. Sommigen kun je wel eten, anderen niet. De bekendste is Nori, een geperste soort, die wordt ook in sushi gebruikt en is het meest bruikbaar. Wakame is ook een bekende soort, die kun je ook rauw eten.

 

Zeewier de nieuwe hype

Nog nooit zeewier gegeten? Dikke kans van wel. Zeewier wordt momenteel al gebruikt in bijvoorbeeld chocomel, vegaburgers, zalfjes en tandpasta.

Kok Pierre Wind denkt dat we de komende jaren massaal aan het zeewier gaan. "Ik weet zeker dat het in 2013 of 2014 een enorme trend gaat worden. Zeewier is een plantje in de zee, vergelijkbaar met groenten. Vooral onder vegetariërs is het populair. Gezond eten is hip en zeewier hoort daarbij."

 

Toekomstvoedsel

Ook Willem Brandenburg van de Wageningen Universiteit spreekt vol lof over het zeewier. "Het is het voedsel van de toekomst. Het bevat veel goede eiwitten. Momenteel gebruiken we te veel grondstoffen voor onze voedselproductie en de wereldbevolking groeit. Zeewier is duurzaam, snel en gezond."

Wie vaak eet, hoeft niet perse dikker te zijn dan iemand die weinig eet. Sterker nog, uit onderzoek blijkt dat volwassenen met overgewicht minder vaak eten dan mensen met een gezond gewicht. Hoe komt het dan dat ze toch te dik zijn?Op de momenten dát ze eten, consumeren ze meer calorieën. Daarnaast bewegen ze minder gedurende de dag, aldus onderzoekers van de Marywood Universiteit in Pennsylvania

 

Zij wilden weten wat mensen die flink wat kilo’s zijn afgevallen doen om hun gewicht op peil te houden. Hoofdonderzoekster Jessica Bachman en haar team volgden 250 een jaar lang en analyseerden de data uit twee grote studies.

 

De ene studie keek naar de eetgewoontes van mensen met overgewicht. De andere studie keek naar volwassenen met een normaal lichaamsgewicht. De helft van hen was minstens 13,6 kilo afgevallen en al meer dan vijf jaar op het nieuwe gewicht gebleven.

De mensen met een normaal gewicht aten dagelijks gemiddeld drie maaltijden en iets meer dan twee tussendoortjes. De dikkere deelnemers aten evenveel maaltijden, maar slechts één tussendoortje. Dat bevatte echter vaak wel meer calorieën.

De deelnemers met blijvend gewichtsverlies consumeerden het minste aantal calorieën, zo’n 1800 per dag, de mensen met een normaal gewicht 1900 en de dikkere mensen 2000.

 

Volgens Bachman kan snacken mogelijk helpen om gewichtstoename tegen te gaan omdat het de honger stilt. ‘Vaker eten voorkomt dat je te veel honger krijgt. Als je 10 uur wacht met eten, ga je uiteindelijk veel meer eten.’

 

Ook beweging draagt een steentje bij. De volwassenen met blijvend gewichtsverlies waren het meest fysiek actief. Ze verbrandden wekelijks ongeveer 3000 calorieën door extra beweging. De deelnemers met normaal gewicht verbrandden 2000 calorieën met sport en de groep met overgewicht 800 calorieën.

De verhoging van de bloeddruk na inname van zout werkt mogelijk via het natriumgehalte in het bloedplasma. Dit zeggen onderzoekers van St Georges University of London naar aanleiding van een onderzoek dat zij hebben uitgevoerd onder 10 proefpersonen met een normale bloeddruk.

 

De werking van het mechanisme voor een verhoogde bloeddruk bij een ‘regelmatig verhoogde’ (habitually increased) zoutinname is nog niet duidelijk. Vooral de effecten van zout in een losse maaltijd op de natriumconcentratie in het bloedplasma zijn onbekend. Om dit te onderzoeken zijn de 10 proefpersonen blind in twee groepen verdeeld. De helft kreeg een kom soep met zes gram zout erin, de andere helft kreeg een kom soep zonder zout. Vervolgens hebben de onderzoekers gekeken naar de veranderingen in de plasmanatriumconcentratie en bloeddruk.

Bij de groep met zoute soep was de plasmanatriumconcentratie significant verhoogd in vergelijking met de ongezouten soep. Ook was bij deze groep de bloeddruk verhoogd en was er een significante positieve correlatie tussen de plasmanatriumconcentratie en systolische bloeddruk. Een verhoging van het natrium met 1 mmol/l werd geassocieerd met een verhoging van 1,91 mmHg van de systolische bloeddruk.

De onderzoekers concluderen hieruit dat bij elke geconsumeerde maaltijd die zout bevat verandering optreedt in de natriumconcentratie in het bloedplasma. Dit effect zou een aanwijzing kunnen zijn dat er een mechanisme is dat via de plasmanatriumconcentratie de bloeddruk verhoogt bij inname van zout.

Een grootschalig Amerikaans onderzoek toont aan dat de polyfenolen en antioxidanten in groene thee een cholesterolverlagend effect hebben.

Het Amerikaanse literatuur onderzoek maakte gebruik van 20 studies, waar totaal 1,415 deelnemers aan meededen. Het onderzoek is gepubliceerd in het Journal of the American Dietetic Association.

Verbeterd cholesterol gehalte
De gebruikte onderzoeken waren gerandomiseerde gecontroleerde studies. De deelnemers kregen groene thee, capsules met groene thee extract of een placebo. De deelnemers die geen placebo kregen, hadden een LDL-gehalte dat gemiddeld 5 à 6 punten lager was dan de controle groep. Bij de gehaltes aan HDL-cholesterol en triglyceriden zijn geen significante effecten ontdekt.

Grootschalig onderzoek
Al eerder is aangetoond dat de polyfenolen en antioxidanten in groene thee cholesterolverlagende effecten hebben. De studies waren echter kleinschalig en vertoonden wisselende resultaten. Dit grootschalige onderzoek laat zien dat groene thee daadwerkelijk een cholesterolverlagend effect heeft.

Honing is niet alleen heel erg lekker maar ook nog eens heel gezond en bruikbaar bij verschillende aandoeningen. Als je hier meer over wil weten kun je onderstaand artikel lezen.